Taking a break
Op mijn 25e verkocht ik mijn woonboot, nam ik per direct ontslag van mijn werk en kocht een ticket naar Los Angeles. Zonder ook maar enige vorm van het hebben van een doelstelling of een echt goede reden nam ik heel ondoordacht een besluit om er tijdelijk tussenuit te piepen. Waar ik wel heel zeker van was, was dat ik de behoefte had Nederland en alles waar ik op dat moment mee bezig was tijdelijk te verlaten voor een break. Eenmaal aangekomen op LAX (Los Angeles International Airport) stapte ik in een taxi en zei tegen te chauffeur, “bring me to the nearest motel of Venice Beach please!”
Ik sprak de volgende dag de grootste idioot aan die ik op de boardwalk kon vinden en vroeg hem of hij mij kon helpen aan woonruimte. Ik belande uiteindelijk in een krakkemikkig gebouw aan het strand en huurde daar een kamer met alles erop en eraan. Daar verbleef ik maandenlang tussen de hippies, surffreaks en andere ‘zwervers’ zoals ik. Naast LA bezocht ik nog wat andere landen en ben ik in totaal ongeveer een jaar weggeweest.
Sabbatical
Inmiddels zijn we 25 jaar verder en heb ik exact dezelfde stap gezet. Dit keer wel doordacht, voorbereid en met een doel. Mijn ouders wonen op Curaçao en zijn niet de jongste meer dus ik dacht ik ga hun kant op om nog wat waardevolle tijd met ze door te brengen nu het nog kan. Of zij hier blij mee zijn weet ik nog niet zo goed want hun eerste reactie was, “maar wat kom je nou eigenlijk hier doen dan Maaike?”. Ik heb daar keihard om gelachen en hungeprobeerd wijs te maken dat ik van plan was een jaar lang elke dag bij hun op de bank te gaan komen zitten hahaha. Hoe dan ook, de kern van dit besluit en het dus nemen van een sabbatical is simpel gezegd tijd voor mijzelf maken. Ik roep de laatste 10 jaar al dat ik deze kant op wil maar zoals bijna elk mensenleven heb ik ook te maken met allerlei zaken die zo’n besluit als deze in de weg kunnen zitten. Gelukkig heb ik niet zoveel verplichtingen of verantwoordelijkheden als de meeste mensen waardoor ik vastzit aan 1 plek. Ik kan tot een jaar onbetaald verlof opnemen met behoud van mijn baan en alle zzp werkzaamheden kan ik ook op afstand doen. Daarnaast heb ik geen vent en geen kids waar ik rekening mee moet houden en is mijn kat gewoon mee op reis. En hier zit ik dan, op Curaçao op mijn porch, kijkend naar het gezamenlijke zwembadje een nieuwe column te schrijven. Veel mensen om mij heen zeggen altijd dat alles wat ik tot nu toe heb gedaan zo gek, bijzonder en leuk is en dat ze dat zelf ook graag hadden willen doen. Zeker wat betreft er even tussenuit gaan. Vervolgens zegt men er vaak ook achteraan dat dit niet mogelijk voor ze is of dat ze niet durven.
Niks veranderd
Wat ik o.a. heb geleerd van mijn reis op mijn 25e is dat toen ik terugkwam er geen ene reet was veranderd. Met andere woorden, de tijd op het ‘thuisfront’ staat gewoon stil hoor! Iedereen deed hetzelfde, dacht hetzelfde en was nog hetzelfde. Ik stapte zo weer terug in het leven waar ik daarvoor in gebleven was. Alsof ik nooit was weggeweest. Begrijp me niet verkeerd, als je terug wilt kijken op een leven waarin je veilig dag in dag uit hetzelfde doet en daar super tevreden mee bent heb je mijn zegen. Ik daarentegen wil straks terugkijken en denken “ja, ik heb geprobeerd er alles uit te halen wat erin zat”. Ok, het geeft wat risico hier en daar en je stapt in iets wat geen zekerheid biedt maar ik ben ervan overtuigd dat een hardwerkend mens hier en daar ook een langere break nodig heeft om vervolgens beter te kunnen presteren. Dat geeft mij dan weer een soort van rust. Deze overtuiging werd enige tijd voor mij persoonlijk nog eens bevestigd tijdens een lezing die ik bijwoonde van de oud- basketbalcoach Ton Boot. Ton werd 14x landskampioen met 5 verschillende clubs en is een van de meest succesvolle coaches die Nederland gehad heeft. Hij nam elke 3 of 4 jaar een sabbatical, spendeerde dan veel tijd met zijn gezin door en keek hoe andere coaches het deden om het vervolgens bij terugkomst ook anders te doen. Ik doe nu min of meer hetzelfde. Even helemaal weg van de hectiek en bewust tijd doorbrengen met de mensen waar ik het meest van hou. Hoe dan ook, voorlopig zit ik hier nog wel even te genieten. Loop jij al enige tijd met dezelfde gedachten rond maar slaat de twijfel dan toen? Tip van de ag: Soms moet je juist niet te veel nadenken en gewoon doen! Denk daar maar over na 😉
