Trauma is afgeleid van het Griekse woord wond.
De meeste mensen zijn in de veronderstelling dat een bepaalde gebeurtenis tot trauma leidt echter is trauma eigenlijk gevolg van wat er ná het incident gebeurde. Trauma gaat over hoe gebeurtenissen ons laten vastzitten in een bepaalde staat van hulpeloosheid en angst met als gevolg een verandering in ons bewustzijn hoe we gevaar waarnemen.
Kernoorzaken van trauma (grof genomen):
Bedoeld of onbedoeld teveel: Doordat er iets is gebeurd wat niet had moeten of mogen gebeuren (gewelddadig).
Bedoeld of onbedoeld tekort: doordat er iets niet gebeurd wat wél had moeten gebeuren (verwaarlozing).
Nalatigheid: Iemand was zich er bewust van dat er een probleem was maar kwam niet in actie (opzet).
Bij herhaling van soortgelijke incidenten neemt de kans op ernstige psychische schade flink toe maar ook de reactie van de omgeving is ontzettend belangrijk:
- Was er begrip en erkenning voor uw ervaring?
- Voelde u zich op dat moment veilig met de mensen om u heen?
- Bent u goed opgevangen?
- Had u de mogelijkheid het verhaal te ventileren?
- Was er tijd en ruimte voor uw emoties?
Wanneer de pijn van het incident of van de meerdere incidenten ondragelijk is én u heeft geen steun vanuit de omgeving ervaren heeft om hier doorheen te gaan dan ontwikkelt men een manier om de verbinding met deze gevoelens te verbreken (coping).
Het is een manier van zelfbehoud en overleving.
We verbreken de verbinding met onszelf, met ons lichaam maar ook met onze omgeving zoals familie en vrienden.
We zijn dan afgesneden van onze binnen én buitenwereld en er ontstaat een onvermogen om steun van anderen te ontvangen:
‘Ik heb niemand nodig’
‘Ik kan het prima zelf’
Het is allemaal een overlevingstechniek.
U heeft het namelijk wél nodig dat er mensen voor u klaarstonden met een luisterend oor en een arm om u heen en misschien wilde er niemand zijn of kon er niemand voor u zijn (bedoeld of onbedoeld).
Wat te zeggen over de ouder die er onvoldoende was omdat hij of zij meerdere banen had om de monden te kunnen vullen en de hartjes te kunnen huisvesten?
Of uw geliefde op volwassen leeftijd die weliswaar seksuele intimiteit in de aanbieding had maar u geen emotionele veiligheid kon bieden.
Of de vrienden en vriendinnen die heerlijk hun hart konden luchten maar minder konden luisteren?
Wie zei er tegen u ‘ik heb je of we zitten hier samen in en gaan het samen oplossen’ om vervolgens te verdwijnen?
Waren er leugens? Was er verraad?
Wederom bevestiging dat u vanaf een bepaald punt alleen uzelf kunt vertrouwen.
Eigenlijk heeft u gedurende het leven het volgende geleerd:
- Kom niet in situaties van afhankelijkheid.
- Alle ballen zelf kunnen opvangen.
- Geen keuzes maken maar meerdere opties houden.
In werkelijkheid bent u gewond, getekend met littekens die voor vele om u heen onzichtbaar zijn.
U heeft geen keuze anders dan altijd alert te zijn, klaar om het gevecht aan te gaan.
En wat men ziet is een ondoordringbaar, stugge en harde persoonlijkheid.
Voordeel hiervan is dat er geen pijn binnen kan komen en een nadeel is dat er ook geen liefde binnen kan komen.
De waarheid is dat het een trauma reactie is. Trauma opgelopen in uw contact met een ander mens.
Trauma is te genezen.
Trauma opgelopen in uw contact met andere mensen en is te genezen in contact met andere mensen.
Dit kunt u nooit alleen, dat is onmogelijk!
Iedereen verdient steun, een gelijkwaardige partner waar de liefde in balans en wederkerig is. Elkaar steunen, naar elkaar luisteren en vasthouden, luisteren om te begrijpen i.p.v. te reageren. Iemand die u koestert en waarmaakt wat hij of zij zegt zodat je weer kunt leren vertrouwen. U bent het waard! U bestaat!
