Pak de Regie!! 

Pas luisterde ik naar een Podcast, er werd een verhaal aangehaald uit een kinderboek, 

“Het meisje met de Rode Pet”. 

Het meisje met de rode pet komt bij de bakker om een brood te kopen, de bakker zegt: ‘ik heb geen brood.’ ‘Hoe komt dat?’ vraagt het meisje. ‘Ik heb geen meel gekregen’ antwoordt de bakker. Het meisje gaat naar de molenaar en vraagt: ‘Waarom heeft de bakker geen meel gekregen van je?’ De molenaar zegt: ‘ik heb geen graan gekregen van de boer.’ Het meisje loopt naar de boer om te vragen waarom hij geen graan heeft gebracht bij de molenaar. 

‘Mijn wagen is kapot’ zegt de boer. ‘Pfff’ denkt het meisje wat een gedoe, ik ga naar de man die de wagen moet maken. Ze komt bij de man die zegt: ‘ik kan de wagen niet maken, ik heb totaal geen energie om te werken omdat ik geen brood heb.’ 

Doorbreek de cirkel 

Dit lijkt een niet te doorbreken cirkel. Het meisje is echter niet voor 1 gat te vangen, denkt in oplossingen en gaat naar de boer voor een handje graan, met dit handje gaat ze naar de bakker en zo komt het hele proces weer op gang. 

In mijn coaching hebben mensen soms ook het gevoel dat ze in een vicieuze cirkel zitten, in een neerwaartse spiraal waar het lastig of onmogelijk lijkt om uit te komen. Ik denk graag in oplossingen en er zit enorm veel kracht in woorden. Luister eens hoe je tegen jezelf praat, spreek je jezelf moed in of praat je jezelf de put in? Zeg je bij alles “ja Maar”, (hiermee denk je in problemen en blijven deuren gesloten). Of zeg en denk je “Ja En” (Je denkt in oplossingen en deuren worden geopend). 

Soms kunnen je problemen voelen als een grote berg, je weet niet hoe en waar je moet beginnen met het beklimmen ervan. Tegen de mensen die ik coach, we lopen dan op een lang smal paadje, zeg ik weleens, bedenk dat dit pad je leven is, je hoeft niet in een razend tempo naar het eind te rennen. Je kunt het stap voor stap doen, trots zijn op iedere stap, groot of klein, die je zet en ook genieten van de reis en alles wat je daar meemaakt, de groei die je doormaakt en de mensen die je ontmoet tijdens je reis. 

Beklim de berg  

Ik kan zo ongelofelijk trots zijn op de mensen die ik coach, de stappen die ze zetten en de groei die ze doormaken. Zo heb ik 2 studenten in een coachtraject gehad de een had last van een hoge lat en vond het soms moeilijk te genieten van mooie dingen en successen in zijn leven. Ook vond hij het lastig om voor zichzelf op te komen. De hoge lat voelde voor hem zelfs als een schutting waar hij maar niet door, of overheen kon komen. Door te focussen op de dingen waar hij goed in is en daar trots op te zijn, wat meer lak te hebben aan wat anderen van hem zouden kunnen denken en te gaan staan voor wie hij is, zie ik een ander persoon dan waar ik het coachtraject mee startte. Dat maakt mij blij en ook supertrots. 

 
De andere persoon had het gevoel dat hij soms meer een speler was in zijn eigen leven dan de regisseur. Hij heeft grote stappen gezet en voelt zich zoveel sterker. Hij ziet in dat hij de regisseur is van zijn leven, dat hij zelf kan bepalen wat hij doet en wat hij denkt, ook hij heeft een enorme groei doorgemaakt. 

Het kan super helpend zijn om in een situatie niet direct te reageren, maar even stil te staan bij jezelf, wat vind ik hiervan, wat voel ik. Je kunt als het ware even “boven” de situatie gaan hangen en er van een afstand naar kijken. Dit geeft je de ruimte te reageren en een beslissing te nemen die goed voelt voor jou. 

Het is namelijk JOUW LEVEN, jij bent de enige die er een feest van kan maken, je moet zelf de slingers ophangen, zelf de regie pakken, geen speler of nog erger een marionet zijn in je leven, maar lekker de regisseur, degene die de beslissingen neemt en de richting bepaalt. 

En soms kan een “handje graan” al een proces op gang brengen en zorgen dat het de richting uitgaat die jij wilt.