Kun je een vreemdganger nog vertrouwen?
Het blijkt soms moeilijk te bepalen wat ontrouw precies is, omdat er geen algemene definitie is. Voor de een is vreemdgaan sexting, chatten, porno kijken, seks met een ander, stiekem op dating apps blijven, een massage met happy end of zoenen. Maar het kan ook zo voelen wanneer je partner een vriendschap met een ander onderhoudt waarin geen seks maar wel fysieke nabijheid en emotionele intimiteit bestaat, helemaal als dat er bij jullie niet (meer) is.
Relatietherapeut Esther Perel werpt in haar boek ‘Liefde in verhouding’ een verfrissende blik op overspel. “We gaan er meteen van uit dat overspel het ergste is wat in een relatie kan gebeuren, maar dat klopt niet voor de volle 100%. Want wie bedrogen wordt, is vaak niet het enige slachtoffer. Wat als iemand al jaren het gevoel krijgt dat hij of zij verwaarloosd wordt of dat z’n partner nooit meer wil aangeraakt worden? Als die persoon dan vreemdgaat, is het eerder een poging om opnieuw respect en waardering te krijgen van iemand.”
Het moet perfect
We gaan er in deze tijd vanuit dat we alles bij onze partner kunnen vinden. We zoeken in onze partner iemand die ons het liefst op handen draagt, ons ziet voor wie we werkelijk zijn, onvoorwaardelijk van ons houdt, een goede bedpartners is, een beste vriend, goede ouder voor onze kinderen, liefst opgeruimd, goed verzorgd, iemand die ons verrast, naar ons luistert, ons begrijpt, uitdaagt en er altijd voor ons is als we dat nodig hebben, om er maar een paar te noemen. En andersom gaan we ervanuit dat we de ware zijn voor de ander in alle opzichten. Een relatie moet eigenlijk perfect zijn en alles in zich dragen. De kans dat we worden teleurgesteld met die instelling is dan natuurlijk behoorlijk aanwezig. Daarbij veranderen onze behoeftes en verlangens gedurende de relatie, omdat we als mens blijvend in ontwikkeling zijn. Daarom is het nodig om steeds weer op elkaar te blijven afstemmen en hierover regelmatig in gesprek te gaan. En als dat om wat voor een reden niet (voldoende) lukt, ontstaat er achterstallig onderhoud en wordt de relatie kwetsbaarder. Daarmee bedoel ik niet dat als je partner vreemdgaat het jouw schuld is. Je bent allebei verantwoordelijk voor de relatie maar er is één persoon is verantwoordelijk voor de affaire.
De vreemdgaande partner
Experts zijn het er over het algemeen over eens dat “eens een bedrieger, altijd een bedrieger” niet per se waar is. Er zijn wel gevallen waarbij de problemen zich op een persoon concentreren, in plaats van op de relatie als geheel. Studies hebben aangetoond dat bepaalde eigenschappen, zoals narcisme, bindingsangst en trill-seeking, verband houden met ontrouw.
Over het algemeen is het zo dat als iemand een eerste keer vreemdgaat en het de enige vertrouwensbreuk is in je relatie, dat zeker niet hoeft te betekenen dat je partner weer vreemdgaat.
Bouw het vertrouwen weer op
Wanneer je besluit om de relatie nog een kans te geven, dan moet de vreemdgaande partner werken voor vergeving. Door oprechte excuses aan te bieden, de veroorzaakte pijn te erkennen en de verantwoordelijkheid te nemen voor zijn/haar eigen keuze en verandering in gedrag te laten zien. Door te laten zien dat je weer betrouwbaarder bent en je partner het gevoel te geven dat hij/zij er echt toe doet. Want het is haast onmogelijk om iemand te vergeven die geen verantwoordelijkheid neemt. En er is een flinke dosis geduld nodig, want dit proces vergt tijd.
Wanneer je partner vreemdgaat, is het niet aan jou om jezelf te dwingen het vertrouwen weer op te bouwen. Dat is aan je partner.
Je kunt er hulp bij zoeken als je er samen niet uitkomt.
Goedbedoelde adviezen en meningen van vrienden en familie maken het soms extra ingewikkeld om te kiezen voor je partner als die is vreemdgegaan. Daarbij heerst de mening dat het een zwaktebod is wanneer je blijft na ontrouw. Terwijl de relatie veel meer is dan de affaire. En het uitwerken en begrijpen wat er voorafgaand in de relatie is gebeurd, kan de relatie krachtiger en meer verbonden maken.
Lieve groet,
Anne-Brit
www.thecoachingpartners.nl
