Interview Leontien van Moorsel

Voormalig wielrenster Leontien van Moorsel (1970) voelt zich gelukkiger met haar lichaam dan ooit tevoren. Haar topsport carrière combineerde ze een tijd met een eetstoornis. En ondanks die zware en soms eenzame periode, zou ze het graag weer over willen doen. 

Topniveau 

“Ik was een jaar of acht toen ik begon met wielrennen en ik groeide spelenderwijs naar het topniveau toe. Tot ik mijn schouders eronder zette en bij mijzelf dacht: hé, ik heb best wel talent! Mijn ouders hebben mij daar altijd heel goed in ondersteund, door mij gewoon kind te laten zijn en niet zo te pushen. Tot mijn achttiende deed ik nog alles wat door God verboden was, bij wijze van spreken. Daarna koos ik er zelf voor om te gaan leven als een topsporter. En ik zou willen zeggen dat de rest vanzelf kwam, maar dat is echt niet het geval. Je moet er keihard voor werken om aan de top te komen en je moet nog veel harder werken om aan de top te blijven. 

Ik doe nu al vijftien jaar niet meer aan topsport, maar het heeft me gemaakt tot wie ik nu ben. Die periode in mijn leven kende heel veel mooie momenten, maar ook heel veel eenzame momenten. Het is echt niet alleen maar mooi. Ik heb acht jaar lang mijn topsport carrière gecombineerd met anorexia. Dat zijn de eenzaamste momenten geweest. Als jij weinig energie binnenkrijgt door niet genoeg te eten, dan is sporten helemaal niet leuk. En sporten om alleen maar te verbranden is ook niet leuk. Sporten is leuk als je jezelf ook goed verzorgd en goed uitgerust bent. Als ik foto’s van mijzelf terug zie toen ik anorexia had, dan kan een influencer of wie dan ook misschien zeggen:  “oh kijk die buikspieren”. Maar ik was gewoon dood en doodziek en mijn ogen stonden helemaal achter in mijn hoofd. Als ik daar een foto naast zie van mijzelf nu, dan zie je een stralende vrouw. Nou geef mij maar gewoon die stralende vrouw. Toch zou ik mijn carrière wel weer een keer over willen doen, maar dan zonder eetstoornis.” 

“De topsport heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben” 

Way of life  

“De topsport heb ik al een tijd achter mij gelaten, maar door corona heb ik weer heel veel tijd om te fietsen en wandelen. Dat is belangrijk voor mij, want ik heb een slechte motoriek en coördinatie. Het is dan belangrijk dat je je core blijft trainen. En ja, je gezondheid is in zijn algemeenheid natuurlijk het allerbelangrijkste wat er is. Zeker in deze tijden. Ik zeg ook altijd: in eerste instantie kost het heel veel energie, maar je krijgt er daarna heel veel positieve energie voor terug.  

Bewegen maakt je een mooier mens. Want op het moment dat je beweegt krijg je goede energie en als je goede energie hebt sta je lekker in het leven. En dit gevoel wat ik nu heb, dit gevoel van balans, dat gun ik ieder mens. Omdat je dan ook veel beter met tegenslagen om weet te gaan.  

Als je veel fout hebt gedaan je leven met betrekking tot gezondheid, ga je vanzelf iets zoeken wat uiteindelijk wel bij je past. En ik heb iets gevonden wat bij mij past, mijn way of life. Dit kan ik de rest van mijn leven volhouden. Ik beweeg veel en ik eet volgens de schijf van vijf. Ik functioneer het best als ik van alles een klein beetje eet. Vetten, koolhydraten, eiwitten maar ook suikers. Ik heb een hele lange periode geen suiker gegeten en misschien is dat goed voor je lijf, maar niet voor je mind!” 

Slechte motoriek 

“Misschien kun je het niet geloven, maar ik heb een ontzettend slechte motoriek. Toch is daar iets heel leuks aan, want ik heb lessen mogen opnemen voor 55+, een nieuwe categorie bij Fit at Home. Ik zou het te gek vinden om mensen over de streep te kunnen trekken om te gaan sporten. Ik wil mensen laten zien dat, ondanks mijn topsport carrière, ik ook lang niet altijd goed in sporten ben. Ik heb heel veel lessen mogen opnemen waarbij iedereen op zijn eigen niveau mee kan doen, ook als je net als ik een mindere coördinatie en motoriek hebt. We trainen de core en conditie.  

Het waren fantastische opnamedagen. Antje en Maaike hebben mij ontzettend goed geholpen en we hebben enorm gelachen. Antje staat volgens mij dansend en zingend op, terwijl ik de beat soms echt niet voelde. Maar goed, ieder zijn eigen talent. Ik zou het wel extra leuk vinden als Antje en Maaike en keer met mij gingen fietsen, voor het Leontien huis! Dan zullen we nog wel eens zien wie er beter is…” 

Balans 

“Ja, ook ik merk dat mijn lichaam ouder word. Ik spring niet meer zo gemakkelijk mijn bed uit als twintig jaar geleden. En ik dacht altijd dat dat mij niet zou overkomen! Ik ben tevreden met mijn leven en lichaam nu. Ik heb de juiste balans voor mijzelf weten te vinden en dat gun ik iedereen!